Τσάτσος, Θεμιστοκλής

(1906 – 1971). Νομικός και πολιτικός. Σπούδασε νομικά στα πανεπιστήμια της Αθήνας και της Χαϊδελβέργης και, όταν γύρισε στην Ελλάδα, άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην Αθήνα. Το 1932 διορίστηκε υφηγητής του διοικητικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και το 1936 αναμείχθηκε στη πολιτική και εξελέγη βουλευτής. Στη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά εκτοπίστηκε σε διάφορα νησιά του Αιγαίου. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας εξελέγη αρκετές φορές βουλευτής και διετέλεσε διαδοχικά υπουργός Δικαιοσύνης (1944), Εφοδιασμού (1945), Αεροπορίας (1947) και Δικαιοσύνης (1950). Το 1959, πήρε μέρος ως εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης στη σύνταξη του συντάγματος της Δημοκρατίας της Κύπρου και το 1961 διορίστηκε πρεσβευτής της Ελλάδας στη Βόνη. Έγραψε πολλά έργα νομικού κυρίως περιεχομένου, τα κυριότερα από τα οποία τιτλοφορούνται: Η παρά Ιωσήφ Κόλερ έννοια της ιδιοκτησίας, Η αίτησις θεραπείας ως διοικητική προσφυγή, Τα σταθερά στοιχεία του πολιτειακού δικαίου, Μελέται διοικητικού δικαίου και Μελέται συνταγματικού δικαίου.